De mortuis nil nisi bene. Stop alstublieft met ons bestoken met mailtjes, privéberichten op Facebook en als wij even iets drinken op café. Dulce est desipere in loco. We hadden het druk! Natuurlijk begrijpen we dat u vol vragen zit over de nieuwe Doden van de komende Droef editie. We zijn er gewoon nog niet aan toegekomen hier iets over te schrijven. Ondanks dat onze organisatie maar uit een kleine groep mensen (parvus numero, magnus merito) bestaat, even een welgemeend mea culpa. We snappen het, en we geven u even antwoord. Ad captandum vulgus. Want Casparus Barlaeus kent natuurlijk iedereen, maar wie de fuk in Dei nomine was Abraham Lincoln in vredesnaam???
Lees verder “De Doden van Lorem Droefsum”
De drie doden van Droef Afgelast
We staan bij elke editie van Droef stil bij een historische dode, al dan niet iemand die relevant was voor het pessimisme. Ditmaal hebben we er echter drie. Bij Droef Afgelast staan we stil bij Norbert Rousseau, Didier Comès, en Helga De Witte.
Lees verder “De drie doden van Droef Afgelast”
De Dode van Droef Caque: Wim Kersten
Elke Droef editie heeft als een soort beschermheilige een Dode van Droef, iemand die we speciaal een beetje herdenken op die avond. Op 14 augustus, in 1924, werd in ‘s Hertogenbosch in Nederland Wim Kersten geboren, die deze komende editie de Dode van Droef is. Hij werd vooral bekend als lid van het carnavalsduo De Twee Pinten, later als tekstschrijver van chansons. Eind jaren zestig, toen artiesten als Sjakie Schram en Toon Hermans nationaal succes oogstten met carnavalsliedjes, besloten Kersten en collega Joep Peters (die jaren samen in Den Bosch een lokaal cabaretduo vormden) zich fulltime aan dit genre te gaan wijden. Onder de naam De Twee Pinten maakten ze in 1970 hun eerste plaat (Bij ons staat op de keukendeur) die onmiddellijk een hit werd. Daarna bleven ze vijf jaar lang actief. Zijn twee solo-nummers waren Op woensdagmorgen (Krijg je rode rozen) (1976) en Bloemetjesgordijn (1980). Dit laatste nummer bereikte nummer 22 in de Top 40 en werd zijn grootste en enige hit. In 1988 kreeg hij als tekstschrijver de Edison uitgereikt en tien jaar later de Falco Vegelinprijs. In 2001 stierf hij op 77-jarige leeftijd.
Rust zacht, Marc Verhelst
Het bericht bereikte ons gisteren dat Marc Verhelst, die toch al tweemaal op ons podium heeft mogen staan, plots ons ontvallen is. We zijn enorm geschokt en wensen de familie en andere nabestaanden veel sterkte. We kenden Marc als een zeer betrokken, warm mens en het nieuws van zijn plotse overlijden choqueert ons zeer.
De Dode van Droef Brekshit: Lodewijk de Stamelaar
Komende woensdag, iets of wat jaartjes geleden in 879, stierf Lodewijk II oftewel Lodewijk de Stamelaar, zoon van Karel de Kale. Hij was na het overlijden van zijn vader amper twee jaar lang koning van West-Francië toen hij stierf en gaf grote bezittingen weg aan de adel om zijn positie houdbaar te laten zijn. Vergis u echter niet, West-Francië, ook bekend als West-Frankenrijk, omvatte in die tijd onder andere Bretagne, Catalonië, Gascogne, Toulouse maar ook Vlaanderen. Hij stond bekend als een man met een zwakke lichamelijke gesteldheid, die hield van vrede en rechtvaardigheid. Daarnaast stotterde hij, wat ervoor zorgde dat hij niet serieus werd genomen als koning. Hij stierf op 32-jarige leeftijd nadat hij plotseling ziek werd. Zijn zoon Karel III ‘de Eenvoudige’, geboren na de dood van De Stamelaar, huwde Hedwig van Wessex, een dochter van Koning Eduard van Engeland, die effectief een Engelse koning was.
Jackjohannes Hemp (45) overleden
Het betreurt Droef.Gent om te melden dat een van onze kapiteins ons is ontvallen. Jackjohannes Hemp (45) is vanochtend overleden aangetroffen in zijn woning. Het verlies is enorm onder zijn vele vrienden, en Droef.Gent is uiteindelijk een vriendengroep dus we weten eigenlijk amper de woorden te vinden op dit moment. Eind deze maand zou Droef Doop plaatsvinden, waar hij enorm naar uitzag, en we gaan hem zo passend mogelijk eren. We wensen de familie en zijn gigantische vriendenkring veel sterkte in deze zware tijden en missen alweer een prachtmens in deze wereld.
Rust zacht, kameraad. Hopelijk zijn er in de hemel veel tieten, drank en drugs.
De Dode van Droef pHalentijn: Søren Sørensen
Morgen is het alweer tijd voor twee(!) dagen pHalentijn, en dus is het misschien een goed moment om eens wat te vertellen over de Dode van deze Droef editie: Søren Sørensen. Zeg dat eens tien keer – Søren Sørensen, Søren Sørensen, Sørenso Rensen ai ai laat maar. Søren Peter Lauritz Sørensen (nóg erger) is de uitvinder van de pH-graad, oftewel de zuurmeting.
Bij zijn metingen bleek de concentratie van waterstof-atomen (H) erg belangrijk te zijn, waardoor die rare lowercase-p-uppercase-H combinatie ontstaan is. Hoewel bij de eerste rapporten zelfs de H als een kleine-h geschreven was, en we uiteindelijk nooit te weten zijn te komen waar de p voor stond. Leuk om op te zoeken, want er zijn veel verschillende theorieën over die aardige toog-trivia opleveren. Søren Sørensen stierf op 12 February 1939, niet al te lang na zijn 71e verjaardag.
We horen nogal eens de misvatting dat we een stel zuurpruimen zouden zijn, want we organiseren immers een Podium voor Pessimisme. Maar niets is minder waar! Omdat we zelf echter niet vies zijn van wat zelfspot, is onze eerste editie van 2019 dan ook een knipoog naar deze wetenschappelijke waarde, die de pH in pHalentijn zet. Maar verwacht toch maar een lage zuurgraad en breng zelf ook wat goed humeur mee. Santé!
De Dode van Droef: Keiko
Alvast een vooruitblik op de laatste Droef van 2018, en dat doen we met een Dode.
De Dode van Droef, het (Cultuur)Podium voor Pessimisme, moet niet altijd een Groot Denker zijn. Of iemand die weldoorwrochten staaltjes taalkunst pleegt. Waarom niet een keertje een… orca? Keiko is meteen zo ongeveer wel de beroemdste orca. U kent Keiko namelijk beter als Willy. Ja, die uit Free Willy. Neen, we bedoelen niet de porno. En ook niet het kalfke. De ontroerende kinderfilm, waar een orca in gevangenschap wegkwijnde maar uiteindelijk terug naar de oceaan ontsnappen mag. Een happy end! Zo op het eind van het jaar mag dat best een keer.
Wat er daarna met Willy gebeurt, laat zich raden. Als de voedselschaarste door overbevissing en vervuiling of bepaalde klimaatontkennende wereldleiders hem niet tot waanzin zal drijven, komt hij wellicht wel in een gigantisch eiland aan plasticsoep terecht. Misschien raakt hij nog radioactief besmet door het lek van Fukushima of raakt hij door allerlei nieuwe technologieën volledig de weg kwijt van de magnetische velden. Daar denken we toch liever niet aan, als we hem zo iconisch de lucht in zien springen net voor de aftiteling.
De echte Keiko (gevangen 24 september 1976 – overleden 12 december 2003) mocht uiteindelijk, na bijna zijn ganse leven in gevangenschap geleefd te hebben, ook de vrijheid in. Maar hij kon zich niet aanpassen en stierf amper anderhalf jaar later. Hij bleef maar contact met mensen opzoeken en liet kinderen op zijn rug rijden. Uiteindelijk stierf hij, vermoedelijk door een longontsteking. Gelukkig hebben we de videobeelden nog.
De Dode van Droef: Bento Spinoza
Seg wa is me dat hiere? Ik dacht dat Droef Doop echt van de stroate was, met slam poetry, spoken word, hiphop en meer van zulks? Met vette beats en bars, met teksten for the people, en dan maken ze de Dode van Droef voor diene avond ene superblanke, sterker ‘Ollandse, poltiek filosoof vanuit ‘t jaar blok? What gives? Dat doen we ja, true dat. Zo rollen wij. Weet je wel wie Spinoza is, in feite?
Spinoza (24 november 1632 – 21 februari 1677) is een van de denkers die het hele westerse denken van koers heeft doen veranderen. Bento was zogezegd zijn nick, en betekent vrij vertaald in’t Engels the blessed. Hij bracht zo’n confronterende kritiek dat hij het meeste moest publiceren onder pseudoniem wegens gevaar voor zijn leven, en zijn boeken zijn twee eeuwen lang verboden geweest in Europa. Dat is andere koek dan een paar censuurpiepjes in je track, of niet soms? Explicit lyrics, son! Hij verzette zich namelijk tegen het super orthodoxe geloof en zocht naar waarheid in de natuur en de wetenschap, en de mensen vreesden dat zijn teksten zouden leiden tot atheïsme en fatalisme. Alsof dat hem nog niet staatsgevaarlijk genoeg maakte, sprak hij zich fel uit dat de macht van een staat nooit bij één oppermachtige persoon mocht rusten omdat dat tot misbruik zou leiden. Sterker, hij sprak van scheiding van kerk en staat en meer later extreem belangrijke noties voor een betere democratie. Power to the people! Hij deed die uitspraken bovendien in tijden dat je niet gedisst werd om je uitspraken maar keihard gelynched werd.
Sed omnia praeclara tam difficilia, quam rara sunt.
De Dode van Droef: Orson Welles (nietes)
Er wordt veel gerept over Fake News dit jaar, maar dat is natuurlijk al zo oud als de mensheid. Om dat extra te benadrukken eren we vanavond bij Droef de enige echte Orson Welles (6 mei 1915 – 10 oktober 1985) die radioluisteraars in 1938 nog van angst deed sidderen bij de verradelijk realistische nieuwsberichten die vertelden hoe marsmannetjes de Aarde aan het veroveren waren. Bad hombres! Voeg daaraan toe dat zijn cinematische meesterwerk Citizen Kane (met zelfs ‘burger’ in de titel) verhaalde over een rijke edoch geslepen brulaap die met slinks gekonkel maar ook theatrale en megalomane sprongen zichzelf tot extreem machtige posities wist te ellebogen, waarbij hij controle over alles probeerde uit te oefenen en zelfs het nieuws probeerde naar zijn hand te zetten (compleet, saillant detail, met trophy wives), en we kunnen bij een editie van Droef die zich richt op democratie en verkiezingen toch echt niet om de goede man heen. Of moeten we u daar een droevig plaatje bij schetsen?
Gelukkig is er ruimte voor nog niet volledig bedorven kinderdromen en staat er een beeldschone (en wél getalenteerde) Rosebud op ons podium vanavond. U krijgt ook de gelegenheid om in de traditie van de Volkshuizen van weleer, in persoon keihard nietes te scanderen naar Welles en onze Droef Veto. Voor de liefhebbers van Shakespeare rest vooral het besef dat het maar één groot poppentheater is, maar ja… All the world’s a stage.