De Nederlandse schrijver, acteur en presentator Israël Chaim “Ischa” Meijer (1943 – 1995) is geboren op Valentijnsdag en stierf op Valentijnsdag. Veel Droever kunnen we ons een patroonheilige van onze Valentijns-editie van het (Cultuur)Podium voor Pessimisme al niet wensen. Als baby overleefde hij de hel van de concentratiekampen, en hoewel hij een roerig leven, ook op liefdesgebied (inclusief hoerenlopen en veelvuldig vreemdgaan, waar hij allerminst een geheim van maakte) leidde, kende hij veel succes en bekendheid. Het meest tragische is dat hij gans zijn leven zou blijven hunkeren naar de erkenning die zijn door de oorlog getraumatiseerde ouders hem nooit hadden kunnen (of willen) geven. We eren hem met een meer cinematische affiche die onder de clichélaag van liefde op het eerste gezicht, de machinale werking en de massa’s verspild zaad illustreren. Kern van de affiche-afbeelding zijn een mannelijke en een vrouwelijke icoon, wat Meijer en zijn uiteindelijke geliefde Connie Palmen ook zijn verworden. In tegenstelling tot die laatste werd het Ischa echter niet gegund meer tot een karikatuur van zichzelf te vervallen.