Druhf NEIN!!!, het verslag…


Ruben Van De Woestijne, foto: René van Densen

Droef 9, geadverteerd als Druhf Nein in Duitse stijl, opende toepasselijk met presentator Anton Voloshin die in vloeiend Duits het publiek welkom heette, waarop welbekende droeftoeter Ruben Van De Woestijne het evenement mocht openen. Dat deed hij in zijn intussen bekende, flegmatiek-komische stijl. De jeune premier van Droef scoorde met zijn geestigheden en hield de zaken vrij kort.


Benoit Vermaele, foto: René van Densen

De volgende aan zet was Benoît Vermaele, die een succesvolle passage maakte met gedichten over overconsumptie en alcoholisme. Hij had ook zijn eigen fangroep mee en trad zelfverzekerd op, met een ware verhaallijn in zijn gedichten, en behaagde het publiek met een sterke performance en een goeie look.


Hind, foto: René van Densen

Dan was het de beurt aan Hind, een slam-poetry-fenomeen uit Antwerpen, die zich weliswaar op vreemd territorium bevond, maar toch het publiek wist in te pakken met urgente en emotioneel sterke gedichten die de nood aankloegen van iedereen in dit land die niet hetero, wit en man is. Met veel energie baande ze zich een weg door haar set, en een groot (en welverdiend) applaus was haar deel.


Rinus Van De Melkwegboer, foto: Philip Volckaert

Rinus Van De Melkwegboer, één van de vaders van Droef, trad kalm voor het voetlicht met een collectie woordspelingen en grappen, en verdroeg het gelaten dat hij de recordhouder was in het aftrekken van Rik Torfs. Het was tevens Rinus’ verjaardag, wat met applaus en kreten uitgebreid gevierd werd door artiesten en publiek.


2 Guitars, foto: René van Densen

In de pauze waren het Two Guitars die opkwamen, en die hadden, ja ja, twee heren op gitaren. Hun gevoelige akoestische set ging nu en dan wat verloren in het caférumoer van Het Volkshuis, maar wist toch de snaren te bespelen van de eerder ‘empfängliche’ gasten.


Michiel d’Hont, foto: Philip Volckaert

Deel twee van de avond opende met presentator Anton Voloshin die drie gedichten bracht over liefde, verlies en wanhoop. Het café verstilde dankzij zijn enige niet-komisch bedoelde woorden. Daarna was het de beurt aan bulldozer Michield D’Hont, die met veel charisma en veel baard donkere humor het publiek in schoot, en een droeve toets toevoegde aan Droef 9.


Les Moretales, foto: Philip Volckaert

Na D’Hont was het weer tijd voor iets cabaret-achtigs: Les Moretales gingen met stoelen, lepels en kostuums cryptisch doorheen de 20ste eeuw. Ondanks een manco met het geluid kwam het duo van Anna en Rinze er goed uit, en speelden ze perfect hun performance af, onder grote belangstelling van het publiek.


Bestaansreden, foto: Philip Volckaert

De afsluiter was voor Bestaansreden, een duo muzikanten die zelfverklaarde fans waren van Droef. Ze speelden intens en mooi, met zelfs een bisnummer erbij. Het applaus nadien eerde niet alleen de heren van Bestaansreden, maar ook de drie peetvaders van Droef: René Van Densen, Franky Bordo en Rinus Van De Melkwegboer. Publiek, café en artiesten waren allemaal tevreden.


Deze editie van Droef was direct ook finissage van de expositie van Anske Artiste, foto: Philip Volckaert


René van Densen, Anton Voloshin, Franky Bordo en Rinus Van De Melkwegboer sloten samen het eerste jaar Droef af, foto: Philip Volckaert

Eén antwoord op “Druhf NEIN!!!, het verslag…”

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *