Droef Aid dag 1, het verslag…

We hebben enkele tradities bij Droef.Gent. Zo hebben we standaard iemand in de line-up die uitvalt. We hebben voornamelijk witte mannen op het podium (niet onze schuld, op een of andere manier trekt het initiatief voornamelijk witte mannen aan). We hebben steeds plannen voor geprojecteerde beelden en livestreams, en steeds komt dat niet volledig goed. Er vloeit altijd gigantisch veel drank bij Droef. We hebben technische en organisatorische onvolmaaktheden, met name wanneer eigenlijk net de situatie om de professionaliteit vraagt die we in feite wel in huis hebben (iets met Murphy). En het zou bijna Droef niet zijn als er geen probleem zou optreden. Maar ook: op ons podium voor pessimistische, melancholische en dadaïstische performances staan overweldigend fantastische artiesten zich te smijten op een wijze die ons steeds weer verplettert.

Droef Aid dag 1 had al van dat, in ongeveer twee uur bijeengeperst. En een houten kratje.

Franky Bordo wijst de weg naar Droef Aid
Franky Bordo ligt al voor de deur bij Droef Aid, foto: Rinus Van De Melkwegboer

Allereerst: zolang de regen niet valt zult u de weg naar Droef Aid kunnen vinden, want vanuit alle windrichtingen staat het met stoepkrijt helder aangegeven. Maar mocht u het dus nog altijd niet weten, we zitten in de bovenzaal (buurtzaal) van Trafiek, en daar treedt u binnen via de zij-ingang. Zeker handig vandaag en morgen aangezien Trafiek gesloten zal zijn (hebben we begrepen tenminste).

Het Publiek bij Droef Aid dag 1
Het publiek van dag 1, foto: René van Densen

We hebben afvalzakken voorzien in de gang voor als u naar de live show komt. Uiteraard mag u ook naar de expositie uw eigen pinten meebrengen maar alé, het is een expositie. U bent er voor de kunst, niet om u klem te zuipen toch. Al is dat ook niet de bedoeling bij de live show ‘s avonds. En u heeft zich daar gisteren prachtig aan gehouden: er was een machtig mooi publiek, in een hoeveelheid die nét paste, en die met volle aandacht genoot van de acts. We hadden zeer weinig op te kuisen achteraf, dus het publiek krijgt alvast een sticker van de juf en een plaats vooruit. Dikke duim!


Benoit Vermaele en Lukas Vanantwerpen, foto: René van Densen

Nog een dikke duim voor de presentatie, groen als ze waren: Benoit Vermaele (hij is terug in het land!) en Lukas Vanantwerpen (die reeds in het Open Mike deel van DroeFive Live heeft geschitterd) verzorgden, onwennig (het is hun eerste maal) de presentatie van de eerste dag, maar deden dat uiteindelijk schitterend. Ze zullen op dag 2 ongetwijfeld weer dat prachtig doen. Benoit gaf al aan dat hij het serieus niet leuk vond om te doen dus aan u de taak om hem van het tegendeel te overtuigen!

Sven de Swaef en Vincent Glasmacher, foto: Rinus Van De Melkwegboer

Peter Tomlinson meldde zich helaas ziek, maar na het gezamenlijk optreden van Sven de Swaef en Vincent Glasmacher wilden we eigenlijk geen enkele spreker meer aandoen dat nog te pogen te overtreffen, wat was het fenomenaal! Een prachtig woordengeweld in authentiek en faux-Français, lyrisch Engels en bulderend Nederlands, waarbij klank en inhoud elkaar bijna hypnotiserend versterkten. De toon was effectief goed gezet want tussen het dadaïstisch uitgesproken poëtische klonken rake maatschappijkritische woorden en pessimistische ondertonen.


Julian Jones, foto: René van Densen (we hebben dringend nood aan goede fotografen overigens)

Ju Lie had naar eigen zeggen ‘het droevigste element’ van haar vorige optreden op DroeFive Live opgelost, in plaats van haar niet volledig gestemde gitaar had ze een volledige gitarist, die ze juist op de avond van DroeFive heeft ontmoet grappig genoeg, meegebracht. Samen vormen ze Julian Jones, en ze zullen dat nog mogen komen doen. (Vond het publiek ook)

Jan Ducheyne en Noodzakelijk Kwaad
Jan Ducheyne en Noodzakelijk Kwaad, foto: René van Densen

De onbetwiste topact van Droef Aid dag 1 was echter wel Jan Ducheyne en Noodzakelijk Kwaad. De heren schrokken even dat we organisatorisch besloten het publiek een 10 minuten adempauze te geven na de twee eerdere fantastische performances, want ze moesten ook nog niet te laat terug op het treinperron staan om nog thuis te geraken. Maar we hielden trouw aan ons woord en joegen het publiek na vrijwel exact 10 minuten terug binnen het krappe zaaltje in. Er waren problemen met de geluidsinstallatie, met de speakers, met de microfoon en watalnietmeer, maar moeiteloos improviseerden Jan en de zijnen zich er doorheen en brachten het publiek in een weergaloze vervoering langs cafétogen en transmigranten. De muzikanten smeten zich met schwung en plezier en Jan liet zich door niets van onze onvoorziene chaos van zijn stuk brengen: alles werd mede onderdeel van de act, als een poëtisch-muzikale amoebe die opzwol tot hij de ruimte zo vol ambiance deed stromen dat we de ramen maar open hebben gezet.

Jan Ducheyne en Noodzakelijk Kwaad
Jan Ducheyne en Noodzakelijk Kwaad en Franky Bordo, foto: René van Densen
Jan Ducheyne en Noodzakelijk Kwaad
Jan Ducheyne en Noodzakelijk Kwaad en Franky Bordo, foto: Rinus Van De Melkwegboer

En nu we toch verduidelijken hoe onvergetelijk de avond was – heeft u Jan Ducheyne wel eens zien optreden met een houten krat op zijn hoofd terwijl Franky Bordo er met tape gemuilkorfd naast stond? Wij wel! Om maar te zeggen, wie er niet bij was had ongelijk. Droef Aid dag 1 is een feit en we hadden het zelf zowaar ook niet willen missen.

And now the bad. Tijdens de expositie bleek dat sommige van de beelden toch oprecht wel als choquerend ervaren kunnen worden. We gaan daar het publiek beter voor pogen te waarschuwen. De Wi-Fi boven Trafiek is te zwak om de livestream op werkend te krijgen. We hebben samen met de artiesten en organisatie een tikje onderschat hoezeer onze dorst met deze temperaturen gelest moet worden dus we moeten vandaag dringend (drinkend haha) onze voorraad verder aanvullen. Maar uiteindelijk moeten zelfs de grootste pessimisten bij Droef.gent schoorvoetend toegeven dat het voor een keer zo goed meeviel met de problemen dat we het wellicht – en we doen dit met de uiterste voorzichtigheid – een succes moeten noemen.

Dat belooft. Vanavond gaan we voor dag 2. En of we gisteren kunnen overtreffen moet zich nog uitwijzen. Mijn god, wat een avond was het.

2 Antwoorden op “Droef Aid dag 1, het verslag…”

    1. Super merci voor het overweldigende optreden ook! Denk dat een deel van het publiek zowel Jan Ducheyne als Noodzakelijk Kwaad nog niet kende (cultuurbarbaren vind je ook bij Droef), maar geen enkele aanwezige zal het na gisteren kunnen vergeten, dunkt ons.

Een reactie achterlaten

Je e-mailadres zal niet getoond worden. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *