Vlaamse dichters zijn grotendeels gesubsidieerde treurwilgen die cryptogrammen bedenken. Het zijn doorgestudeerde vakidioten die moeilijke dingen in elkaar knutselen waar geen hond iets aan heeft. Pas op, dat zeggen wij niet hè. Het is één van inmiddels talloze zwartgevleugelde uitspraken van Coenraad De Waele, de officiëuze stadsdichter van Gent. Gekend verschijning in stad en café, beruchte naam in de gazetten. De man heeft al eens een misstap gedaan met daar tegevover een zeer geïnspireerde Lijst Dichter-actie waarmee hij met verwonderlijk verwonderingswaardige stellingen aan de verkiezingen deelnam. De Waele is dwars, brutaal en onverschrokken, wat hem zeer Gents maakte als hij dat al niet reeds door en door was.
Er zijn al geruime tijd, met name in de tweedehandszaken en als je hem zelf ergens tegen komt, dichtbundels van zijn hand te koop. Persoonlijk is onze oprichter René van Densen zeer fan van het lijvige Biebabeloela, gelardeerd met speelse én scherpe verzen en zijn befaamde haiku’s. Ook zijn naam kom je al decennia tegen in de schaamrijkere bekentenissen van collega-schrijvers als Herman Brusselmans en Johan Verminnen. Droef.Gent heeft de eer om een van de zoveelste, maar nu ongetwijfeld de échte, comeback van Coenraad te mogen verzorgen. Alé, allen afkomen zodat je naar waarheid kon zeggen dat je er bij geweest bent!