“Welkom in het hoofd van een wetenschapper”, de academische wetenschap toont zich duidelijk wereldvreemd door zich in het hoofd te halen dat het d’accord is om andermans creativiteit over te schilderen voor de commerciële promotie van een boek. Voor een boek, dames en heren. Daar moest het iconische Graffitistraatje vandaag voor wijken in Gent.
Zelf zetten de daders hun actie fier uiteen.
Er zijn al zo weinig plaatsen waar vrije creativiteit toegelaten is, en dan wordt het voor marketing-doeleinden doodleuk overgeschilderd. Dit vraagt om een flinke tegenactie. Niet enkel het Graffitistraatje moet rap heroverd worden door street art, maar wellicht moeten de muren van dit kersvers te openen museum ook vrijgesteld worden voor kunstzinnige uitingen.
Of moeten de kunstenaars in Gent zich misschien eens tegen het reclamebureau achter deze stunt richten? René van Densen, onze oprichter, riep alvast op Twitter van wel. In zijn woorden: “Auto’s muren ramen stoelen bureaus schermen vloeren koffiecorners parkingruimte plafonds gevelreclame dak bakfietsen hippe brillenglazen en toiletten, alles onderspuiten zeg ik.”
Soms moet je gewoon van andermans werk afblijven. Zelfs als je jezelf ‘GUM’ noemt. Welkom in Gent.
(overgenomen van reactie op Facebook)
Na een carrière van een kleine 35 jaar in de graffiti durf ik mezelf wel aan een mening te wagen. Ten eerste ben ik het er compleet mee eens dat de steeg weer eens flink in de frisse grondverf gezet wordt. Het is al jaren niet meer aantrekkelijk om daar te verven, omdat de levensduur van een werk voornamelijk afhankelijk is van het respect van de eerste de beste mens met spuitbus in de handen. Het is ook een publieke plaats en het is gedoogd. Dus ja, dan maar illegaal, in opdracht en op canvas om enig voortbestaan te kunnen hebben.
Enfin.
Aan de andere kant is dit het meest organische kunstwerk in de stad en een afspiegeling van de kunst die men waardeert. Je kunt dat inderdaad zien als een vorm van kritiek richting het publiek, maar het is er eerder eentje richting galeries en stadsbestuur, die vooral bepalend zijn in wat men mag/kan zien. Hoogstaand werk zul je niet snel meer daar vinden, omdat het niet meer loont om er te verven. Dat ga je krijgen wanneer het de massa bereikt. Vanuit dat oogpunt is het een mooie beeldvorming van democratie, maar dat terzijde.
De actie van MUG en Wallin’ is heel okay. Reclametechnisch zelfs heel sterk.
Veel van de schilders in Gent, in ieder geval de doorgewinterde, zijn hier blij mee. Altijd fijn om een fris schetsboek te hebben. Graffiti op legale plaatsen gaat altijd snel weg, dat hoort erbij. Wil je dat werken langer blijven bestaan of kunstenaars steunen, dan kun je altijd een werk van ze aanschaffen. Daar zijn we vetter mee dan posts op Facebook en nog veel vetter dan duimpjes en hartjes.
Ene Joeri Deryckere roept ook wat over ‘overreageren’. En wanneer we voor het laatst door het straatje passeerden (eergisteren, we komen er vaak buiten de toeristische drukte om, niet alleen voor Droef promotie maar ook voor ons plezier, leuk om nieuw werk te spotten). Link: https://twitter.com/Juhrer/status/1235336320790212608
Het gevaarlijke precedent dat hier geschapen is, is de reclamefunctie. Er zijn duidelijke regels over gevelreclame, affichering etc waar iederéén zich in Gent aan dient te houden. Maar de ene is iederener dan de ander blijkbaar?